Jos. Living Bet vloer- en wandtegel 300x300 mm, antracite - 36123C

Een vloertegel kan ook als wandtegel worden gebruikt. Een wandtegel is echter niet geschikt voor op de vloer. Een vloertegel heeft namelijk meer te verduren en is daardoor vaak dikker en heeft een hogere slijtklasse.

Hiervoor is het handig de oppervlakte te weten die je wilt (laten) betegelen. Dit doe je door de lengte keer de breedte van de vloer of wand te doen.

Wij adviseren om hier 10% bij op te tellen. Bij het betegelen gaat namelijk een gedeelte van de tegels verloren, dit wordt ook wel snijverlies genoemd. Door 10% extra te nemen, kom je tijdens de plaatsing niet tekort. Bovendien is het ook fijn om wat tegels na de klus over te hebben. Mocht er ooit wat beschadigd raken, dan heb je altijd nog wat tegels achter de hand. Op de productpagina’s van onze tegels hebben we een rekentool ingebouwd. Zo zie je gelijk hoeveel je nodig hebt met die 10% extra snijverlies erbij.

Soms is het handig om van tevoren uit te denken hoe je de wand of vloer wilt gaan betegelen. Je kunt hier eventueel een schets op schaal voor maken. Zo krijg je een beter beeld van hoe het gaat worden en of het op die manier naar je zin is. Je ziet dan ook gelijk waar er gesneden tegels moeten komen en kunt hier dan eenvoudig rekening mee houden.

Een gerectificeerde tegel is een tegel waarvan de randen met een diamantschijf zijn vlak geslepen. Door deze verwerkingsmethodiek zijn de tegels exact op maat en zijn de zijkanten van de tegel perfect haaks. Dit zorgt ervoor dat het mogelijk is om met zeer smalle voegen (van zo'n 1,5 tot 2mm) te werken. Bij een niet-gerectificeerde tegel zijn de zijkanten niet helemaal recht en is er een bredere voeg nodig van zo’n 3 à 5 mm.

De hardheidsklasse wordt ook wel slijtklasse genoemd en geeft aan hoe intenstief een tegel(vloer) gebruikt kan worden. De klasse loopt van PEI1 t/m PEI5, waarbij tegels met PEI1 beter niet intensief belopen kunnen worden en die met PEI5 juist zeer geschikt daarvoor zijn. PEI5 zie je bijvoorbeeld op terrassen. In de badkamer kan PEI1 prima, omdat je daar vaak zonder schoenen loopt. Meestal wordt er echter voor PEI2 of PEI3 gekozen, zodat de vloer minder hard slijt.

De stroefheid van een tegel wordt aangegeven met de letter R en een cijfer. Hoe hoger het cijfer, hoe stroever de tegel is. De antislipwaarde begint bij R9, maar voor badkamers en keukens wordt R10 aangeraden. R11 t/m R13 zie je vaak in openbare ruimtes of in de industrie. Voor zwemparadijzen gelden daarop nog aanvullende eisen.